İki gün önce,Melih Altınok'un programında görünüm itibarıyla dindar sayılmayacak bir genç vatandaş anlatıyordu.
Babaeski çöplüğündeki aç susuz yüzlerce köpeği beslemek için neler yaptığını izledik.
O güzel hayvanlarla içli dişli oluşu,hayvanların kendilerine yapılan iyilik karşısındaki ilahi içgüdüyü nasıl sergilediklerini müşahede ettik.
En enteresan olanı da yaptığı işin önemini vurgularken bu genç kardeşimizin "Yüce Allah bunu emrediyor."deyişindeki samimiyet hissedilmeye değerdi.
Dün gece başka bir hadise ile içimiz yandı.
Adana/Aladağda Süleymancı grubuna ait kız Kur'an kursunda çıkan yangında 12 tane kız çocuğu yangın merdiveninin kapısı önünde feci şekilde can verdi.
Masum sabiler,hatta kendilerine can veren Yüce Yaratıcının kelamını okuyan bu fidanlar bunlar.
Rabbimiz merhametli değil mi?Üstelik kendi kelamını okuyan hıfzeden okuyan bu körpe kullarının yanmasına neden izin verdi şeklindeki en can alıcı soruyu soralım.
O yurdun sorumlusu ile Babaeskili turizmci hayvansever genci mukayese etmeye değmez mi?şimdi.
Ne oluyorda bizi dehşete düşüren,kabullerimizi alt üst eden bu tür musibetleri yaşıyoruz?
Nerde hakikat adına sahte,iki yüzlü bir tavır içine giriyoruz?
Sahi bütün açıklığıyla daha önceleri de örneklerini yaşadığımız bu tür hadislerden ders çıkaramıyoruz?
Sırf bu acı olaydan çıkaracağımız dersleri değil bir köşe yazısı ile ifade etmek bir kitap bile yetmez bu işe.
İnancımız tam değil,insanlığımız unutulmuş.Gelişi güzel bir tevekkülle şirke düşmüşüz haberimiz yok.
Allah Kur'anında "akledin"buyuruyor."Ateş yakar." diyor."Bildirdiklerimi tefekkür edin,Ona göre amel edin."diyor.Doğaya yasalar koydum,yağmur yağar,her şey kendi yörüngesinde belli bir hesaba göre döner,dağları sabitledik denge kıldık yeryüzünde diyor,göğü yükselttik,sizi rızıklandırdık,bitkilerden hayvanlardan bahsediyor.Özetle Rabbimiz hikmetleriyle yeryüzünü bize hasrettiğini anlatıyor.
Peki bizi eşrefi mahlukat olarak yaratana karşı buyruklarını göz ardı eden hayvanlıklar peşindeyiz ki hayvan kendine verilen içgüdüsel görevinden şaşmaz.
Binanın direklerini kesiyoruz yer kazanmak için ülkenin en geniş şehri Konyada bir çok çocuğumuz ölüyor.Her tarafını ahşap yapıyoruz Adana^da ve üstelik yangın merdiveninin kapsını kilitliyoruz.Tek işlevi açık olması gereken kapı kilitli bu yüzden son bir umut çıkış kapısında toplanıp son nefeslerini veriyor çaresiz.
Eğer kendimize gelmez isek,Sunnetullah dediğimiz Allah'ın doğaya buyurduğu yasalara uygun davranmaz isek,bir bütün insan olmayı öğrenemez isek daha büyük felaketlerin kaçınılmaz olduğunu bilmeliyiz.
Allah,masumiyetleriyle birlikte çocuk kullarını yanına alarak azgınlaşmış ve şaşırmış bir toplumun içinden çekip çıkarmıştır desek yanlış dememiş oluruz.Cürmün azabından sorumlu olarak utanma ve eziklikte bir bütün toplum olarak bize kalmıştır.
Rabbim çocuklarına sahip çıkmayan ve onları diri diri yakan bir topluma böyle güzel çocukları reva görmemiştir.
Alınması gereken ders budur.
