"Ölümü beklemek" varlık kategorisinde birinci sırada bulunan "insan" a ait bir durum bir kavram.
Ve daha çok çaresizlik ifade eden bir anlamı barındırıyor.
Gerçekleşecek olana dair, süresi kesinleştirilemeyen bir zamanı doldurmak: "ölümü beklemek".
Kutsal kitaplar ve en sonda Kur'an "ölümü "beklemek" ten yana bir öğüt vermiyor.
Dinler daha çok eylemli ve istikrarlı bir anlayışı öneriyor, nasihat ediyor.
"Ölüme hazır olmak" bir başka deyişle ölüme hazırlanmak
Yine zamanı tespit edilmemiş "ruh terkipli beden" in (insan)birbirinden ayrışmasına yani ölüme hazırlıklı olunması ne anlama gelmektedir?
Vahiy bu konuda emredileni yapmak nehy edilenden kaçınmak gibi öz bir şifre öğütlüyor.
Bu şifrenin en güzel yöntemini de vahyın aktarıcısı öğütlüyor.
"Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya, her an ölecekmiş gibi ahiret için çalış." diyor.
Ölümü bekleyenler cesareti olmayan ve öğütte almamış olanlarladır.
Bu güruh aslında "hiç yaşamamış olanlardır" dersek yanlış demiş olmayız.
Tabii ilgimizi asıl çeken ölümü kendi iradesiyle öne çektiğini zannedenlerdir.
"Ölümü beklemeyenler." Öğütten nasibini alamamış, lakin iradesi güçlü isyankârlardır bunlar.
İntiharcılar yani. Kleist, Hemingway, Sadık Hidayet, Yukio Mişima, Stefan Zewing, İlhami Çiçek, Beşir Fuat Jak Londan sadece bir kaçı intiharcıların.
Bunlar için Goethe şöyle diyor;
"Hakikat kapısını aralamış birçok düşünür, yazar, şair; çıkmazlarda yol bulamaz hale gelince hayatını kendi arzusuyla noktalamak çözümüne köle olmuşlardır. Kafalarında dönüp duran, birbirine çarpıp hasarlara sebep olan düşünceler, sonsuz bir hakikatle tamir olunmayınca; sonlulardan bunalan insan son çareyi intiharda bulur."
Aslında intiharcılar ölüme hazırlanmak konusunda yeteneklidirler. Hayatı anlama ve anlamlandırma konusunda çağcıl insanın elinden alınan kadim kavramlar yoksunluğu yaşamışlardır. Vahyın tarif ettiği sabır, nasip gibi gaybi içerik taşıyan anlamlardan bihaber bırakılmışlardır. İnsanlık bedensel ölümün dışında yaşayan ölüler olarak da ağırlaştırılmış bir intiharı yaşamaktadır.
Kabalaşmış adlandırmayla kapitalizm ve onun aklı yeni dünya düzeni bir intihar sistemidir.
Ve başka bir kaba sistem; sosyalizmin her türü ağır çekimin sonlandırılmasını önerdi insanlığa hızlı ve topluca ölümler gördü Dünya.
Ve insanlık ancak ve ancak kendisine hasredilmiş yeryüzünü ölüme hazırlanmakla/hazır olmakla yaşanır kılabilir.
İnsan gibi ölmek; ancak öyle yaşamak elde edilen/tadılan bir şey olmalıdır.
Ve fakat yeryüzü ölüme hazırlanmak imkânının ortadan kaldırıldığı bir bozgunculuğu yaşamaktadır.
Ölmek istemeyenlerin(şimdilik daha çok yaşamakla yetinmek zorunda olanların) çılgınca arzusu Dünyanın sonlanmasına dair bir tehlikeyi içermektedir.
Bu açıdan bakıldığında "ölüme hazır olmak" anlayışında bir yaşamı kurmak için beklemeden hareket etmek gerek. Kısa bir eylemle hazır olmak ölüme.
Biz buna "ölüme yetişmek" diyoruz.
Öleceğini bilerek cehdedenlerin işidir ölüme yetişmek. Ölüme yetişmek, "sonsuz yaşamı ve evreni bir çırpıda idrak etmek." demek.
İntiharcılarla şehitlerin arasındaki fark işte bu.
Ölümü bekleyemeyenlerle ölüme yetişenler arasındaki fark gibi.
ÖLÜMLE İLGİLİ ESİNTİLERİMİZ
-Ölmeye yatmak dirilmeye kalkmak içindir.hk
-Ölümü öp; beni çok sev talebi.hk
-Beni ölümle tüketen, sevgiyle yeniden üretecektir.hk
-Ölüm; yeniden dirilişle sonsuza kadar ölecektir./hk
-Ölümüne sevda, kavuşmanın bedenin yokluğuyla mümkün olacağına, ne güzel bir işaret.hk
-Ölüm; bir tayındır, sonsuzluğa terfi için.hk
